Het verhaal van Veerle Hegge ‘first lady’ – Wanneer moed het stilzwijgen doorbreekt

Het verhaal van Veerle Hegge - Wanneer moed het stilzwijgen doorbreekt (1)
Veerle Hegge doorbreekt het taboe rond anorexia bij volwassenen in haar boek De stem van mijn stilte.
door Leen Seminck
Laatst bijgewerkt op 20/09/2025

Op 19 september 2025 deelde Veerle Hegge, echtgenote van minister Bart De Wever, haar persoonlijke verhaal over anorexia en seksueel misbruik in het boek De stem van mijn stilte, wanneer een eetstoornis je leven verlamt’.

Ik (Leen Seminck) had de eer om voor Libelle een interview te doen rond dit aangrijpende boek en kreeg vooraf al enkele fragmenten te lezen.
“Diëtiste en ex-anorexiapatiënt Leen Seminck reageert op passages uit het boek
(Nota van Leen:“Bij Strak Plan zeggen we nooit ‘anorexiapatiënt’, want iemand met anorexia blijft in de eerste plaats een persoon.)

Het verhaal van Veerle Hegge 'first lady' - Wanneer moed het stilzwijgen doorbreekt


Gebaseerd daarop, deze blog.

Het is een moedige en krachtige stap, die velen diep zal raken.
Niet alleen omdat het taboe doorbreekt, maar vooral omdat het herkenning oproept.
Voor al wie in stilte vecht tegen een eetstoornis.

Bij Strak Plan herkennen we die stilte.
We horen ze vaak tussen de regels, achter een scherm, in een eerste videogesprek.
Maar we weten ook: herstel begint daar waar stilte plaatsmaakt voor woorden.
Voor openheid. Voor hulp.

Een stem geven aan het onzichtbare

Een eetstoornis is niet altijd zichtbaar.
Precies dat maakt het vaak zo moeilijk: enerzijds om het zelf serieus te nemen, anderzijds om door de omgeving serieus genomen te worden.
Pas wanneer iemand graatmager wordt, lijkt er plots erkenning te zijn dat er een probleem is.
Terwijl ‘mager zijn’ (zoals bij anorexia) meestal slechts één van de vele symptomen is – en vaak niet eens één van de eerste.

Het zijn vaak sluimerende gevechten, vol angst, schaamte, controledrang en eenzaamheid.
In haar boek legt Veerle bloot wat voor velen moeilijk onder woorden te brengen is: hoe een eetstoornis je onder andere sociaal en emotioneel volledig kan verlammen.
Ze schrijft over de tol die ze betaalde, het isolement dat zich als veiligheid voordeed, en het gevoel van falen bij haar opname. Falen, want alles was toch onder controle? Falen, want mensen blijven ook zelf zeggen ‘Eet gewoon wat meer’.

De eenzaamheid die gepaard gaat met een eetstoornis is niet zelden één van de meest verstikkende aspecten.
Zoals Veerle beschrijft, wordt de eetstoornis een ‘veilige plek’ – een schijnvriendschap die controle lijkt te bieden, maar die je in werkelijkheid alles afneemt: vrijheid, spontaniteit, gezondheid.
Zelfs sociale contacten worden vermeden uit angst dat er onverwacht gegeten of gedronken moet worden.
Zo raakt iemand steeds verder verwijderd van zichzelf én van de mensen rondom hen.

De eetstoornis wordt een ‘veilige plek’ – een schijnvriendschap die controle lijkt te bieden.

Bij Strak Plan horen we deze verhalen vaker.
Cliënten voelen zich onbegrepen, bang voor reacties of uitspraken zoals “Eet toch gewoon” of “Je ziet er al beter uit“.
Wat goedbedoeld klinkt, kan bijzonder kwetsend zijn en zelfs een terugval uitlokken.
Het gebrek aan kennis en juiste taal maakt praten moeilijk.
Precies daarom is zo’n getuigenis als die van Veerle zó waardevol: het opent gesprekken en doorbreekt het taboe.

Eetstoornissen raken méér dan je bord

Wie aan een eetstoornis denkt, denkt vaak aan ondergewicht of obsessief calorieën tellen, en klaar.
Maar het gaat zoveel verder dan dat.
Zoals Veerle verwoordt: “De tol die je betaalt is fysiek, mentaal én sociaal.

Wat je ziet, of denkt te zien, is vaak slechts het topje van de ijsberg.
Achter eetproblemen schuilen vaak diepgewortelde pijn, trauma of controleverlies.
In Veerles geval: seksueel misbruik dat jarenlang onbesproken bleef en een moeder die zelf te maken had met mentale problematieken.

Het lichaam wordt een uitlaatklep voor emoties die niet verwoord konden worden.

De eetstoornis wordt een manier om niet te hoeven voelen, om emoties te verdoven, om houvast te creëren in chaos.

Bij Strak Plan kijken we daarom altijd verder dan het bord.
Onze begeleiding is niet alleen gericht op gewicht of eetschema’s, maar ook op het leren voelen, grenzen stellen, en terug verbinding maken.
Zowel met je lichaam, maar ook met jouw emoties en je omgeving.
We spreken dan ook van fysiek, psychologisch en sociaal herstel.

Herstellen is geen sprint, maar een traject

Veerle schrijft over het moment dat ze naar huis keerde na haar opname.
De regen, de stilte, het besef: “Ik heb mijn eetstoornis gewoon mee naar huis genomen.”
Het idee dat opname het eindpunt is, klopt niet.
Voor velen begint het echte werk pas nadien.
Want thuis is er geen gestructureerde dagindeling, geen strikt voedingschema meer, geen ondersteuning van zorgverleners bij elke stap, maar tegelijkertijd wéten mensen rondom je vaak niet hoe ze moeten reageren.

Daarom zetten wij bij Strak Plan in op langdurige begeleiding en zowel van de persoon die met een eetstoornis te maken heeft, als voor omstaanders (in ons oudertraject).
Onze drie gespecialiseerde diëtisten zijn er niet enkel voor het acute moment van hulpvraag, maar begeleiden onze cliënten maanden, soms jaren.
Niet omdat herstel traag zou moeten gaan, maar omdat échte verandering tijd, veiligheid en herhaling vraagt.

Eten mag terug gewoon worden, maar ook dat heeft tijd nodig

Het klinkt simpel: eten.
Maar voor iemand met een eetstoornis is eten heel beladen.
Het is niet ‘gewoon’ voeding, het is angst, schuld, schaamte.
In onze consultaties maken we eten terug veilig.
Geen strikte schema’s of verboden voedingsmiddelen, maar stapsgewijze heropbouw van vertrouwen – in voeding én in jezelf.

We leren cliënten ook communiceren: over hun grenzen, hun noden, hun angsten.
Soms met woorden, soms met creatieve tools of zelfs met een brief.
Want pas wanneer iemand zich écht begrepen voelt, kan er beweging komen.

Jij hoeft het niet alleen te doen

Wat Veerle’s verhaal zo krachtig maakt, is dat het ons eraan herinnert dat kwetsbaarheid geen zwakte is.
Ze schrijft over de angst om anderen teleur te stellen, het gevoel dat ze had moeten ‘sterker’ zijn.
Maar precies in die eerlijkheid ligt haar kracht.

Veel cliënten worstelen met datzelfde idee.
Dat ze ‘mislukt’ zijn, of hun omgeving tot last zijn.
Daarom is het zo belangrijk om te weten: je hoeft dit niet alleen te doen.
Herstel vraagt moed, maar ook steun.
En die steun is er.

Bij Strak Plan begeleiden we mensen met anorexia, boulimia, eetbuistoornis (BED), ARFID, Emotie-eten en verstoord eetgedrag. Daarnaast zijn er ook twee collega’s die zich bezighouden met afslanking, en dit op een gezonde manier – zowel fysiek als mentaal.

Herstel begint met een gesprek

Weet je niet goed waar te beginnen? Of voel je je machteloos als ouder, partner of vriend?
Een gesprek kan al veel helderheid brengen.
We luisteren, zonder oordeel.
En samen bekijken we hoe we stap voor stap aan herstel kunnen werken, op jouw tempo.

Laat je stem horen. Want jouw verhaal verdient ruimte.
Net zoals Veerle nu haar stem laat klinken, mag ook jij gehoord worden.
En misschien begint jouw herstel ook met die ene zin: “Ik wil hulp.”

Mail jouw hulpvraag naar [email protected]

Door Leen Seminck | Oprichter en CEO Strak Plan & Penstripe – Auteur Eet Gewoon. Een eetstoornis. En nu?


Strak Plan is een online diëtistenpraktijk met een gespecialiseerd team in eetstoornissen, emotie-eten, afslanking en klinische trajecten. Wij zijn actief in Vlaanderen en Nederland.

Over het boek: Eet Gewoon. Een eetstoornis. En nu?

‘Eet gewoon’, iets wat vaak gezegd wordt tegen en door iemand met een eetstoornis.
Waarom eet mijn dochter niet gewoon?’ Maar ook ‘Waarom kan ik nu niet gewoon eten?’.

Eetstoornissen hebben een niet te onderschatten impact op de persoon die eraan lijdt, maar ook op zijn/haar omgeving.
Familie en vrienden tasten vaak in het duister wanneer ze hen proberen te helpen.
Dit boek wil daar verandering in brengen.
Diëtiste Leen Seminck schrijft vanuit haar eigen ervaring als ex-patiënte en hulpverlener.
Aan de hand van persoonlijke dagboekfragmenten geeft ze de lezer inkijk in de gedachten van iemand met een eetstoornis en helpt hen zo beter te begrijpen.

Als hulpverlener biedt ze handvaten om om meer inzicht te krijgen in de problematiek van eetstoornissen allerhande.
Met laagdrempelige tips en oefeningen voor de omgeving van de patiënt en de patiënt zelf.

Meer info en boek aankopen.

Oudertraject eetstoornissen

Een warme, online training voor ouders van een kind met een eetstoornis

Wanneer je kind kampt met een eetstoornis, sta je als ouder vaak machteloos aan de zijlijn.
Je wil helpen, steunen, begrijpen… maar botst op onbegrip, conflicten of je eigen grenzen. Herkenbaar?

Daarom organiseren we dit najaar een oudertraject: een online reeks waarin je als ouder meer inzicht krijgt in eetstoornissen,
leert hoe je je kind kan ondersteunen én zelf overeind blijft.

Alle info en inschrijven

__

Volg ons op Instagram & Facebook

Dagelijkse inspiratie, tips en recepten | Instagram & Facebook.

Voedingsschema + 2 werkboeken rond mentale gezondheid + kookboek

Vers van de blog

Oudertraject

Hoe ondersteun je je kind met een eetstoornis, zonder jezelf te verliezen?