Sporten tijdens en na herstel van een eetstoornis

Beweging: voor sommigen een uitlaatklep, voor anderen een valkuil.
Tijdens en na herstel van een eetstoornis kan de relatie met sporten complex zijn.
Waar ligt de grens tussen zorg dragen voor jezelf en de drang tot controle (over je gewicht bijvoorbeeld)?
En kan sport ook net een motor zijn van herstel? Het antwoord hoeft niet zwart-wit te zijn.

Zoeken naar balans

Een eetstoornis is een mentale strijd, en in die strijd kan sport zowel een belemmering als een bevrijding zijn. Voor sommige jongeren kan juist die ene sportles per week een moment van rust bieden voor het hoofd, een manier om weer verbinding te maken met de persoon die ze waren.
Beweging kan dan opnieuw betekenis geven, een gevoel van houvast bieden en het idee dat je weer echt lééft. Stel je een dansles voor, samen met vrienden die je al drie jaar kent.
Voor en na de les is er ruimte voor gezelligheid en gesprekken.
Dit soort momenten helpen niet alleen om fysieke activiteit terug te brengen, maar ook om sociale interacties weer op te bouwen, wat essentieel is voor herstel.
In de praktijk is het echter een zeer persoonsgebonden proces: hoe gebruikt de jongere sport in relatie tot de eetstoornis?
Het is een delicate balans die in overleg met hulpverleners zorgvuldig opgebouwd moet worden.

Uit de praktijk – Strak Plan online diëtisten:

Neem het voorbeeld van een 14-jarig meisje, diep in herstel maar nog 4 kg onder het afgesproken minimumgewicht. Paardrijden betekende alles voor haar, maar artsen verboden het — te vroeg, vonden ze. Voor haar voelde het als een straf, ondanks haar harde werk.
In overleg met haar psycholoog en arts werd toch beslist: één les per week.
Het effect was duidelijk.
Ze bloeide open, haar maaltijden verliepen beter, haar mentale last werd lichter.
Niet strenger zijn dan nodig, maar luisteren naar het hele verhaal — dát is herstel ondersteunen.

Waarden spelen hierin een sleutelrol. Wie voor de eetstoornis sportief, sociaal of competitief was, mag die identiteit opnieuw voorzichtig omarmen.
Als sport geen deel was van het leven vóór de eetstoornis, is het belangrijk alert te blijven: waar komt de drang vandaan?

Niet iedere beweging is helpend

Toch is niet elke vorm van beweging meteen geschikt.
Competitieve of prestatiegerichte sporten kunnen triggers zijn, net als sportvormen met veel nadruk op uiterlijk of calorieverbruik. Herstellen vraagt om veiligheid, niet om prestatiedruk.

Het lichaam heeft tijd nodig om aan te sterken.
Begeleiding door professionals met expertise in eetstoornissen is dan ook essentieel. Soms betekent dat even pauzeren, soms betekent het voorzichtig opnieuw beginnen — en altijd: met afstemming, op maat.

Zachte beweging kan een goede start zijn: wandelen, fietsen, yoga, zwemmen, of, zoals in bovenstaand voorbeeld, paardrijden.
Niet om af te vallen, maar om te voelen. Om adem te halen.

Om te onthouden

Sport kan een helend onderdeel zijn van het herstelproces — als het aansluit bij wie iemand is, en gedragen wordt door inzicht, waarden en begeleiding.
Voor veel herstellenden is het net die ene sportles per week die verschil maakt tussen overleven en léven. Luisteren, afstemmen, vertragen: het zijn geen tekenen van zwakte, maar van kracht. De omgeving speelt daarbij een grote rol.
Door te luisteren zonder te oordelen, door te helpen zoeken naar balans en door aanwezig te blijven, kan er ruimte ontstaan voor echte groei.

Met begrip en steun kan sport opnieuw een plek krijgen — niet als straf of dwang, maar als bron van kracht.

Leen Seminck – Oprichter Strak Plan online diëtisten.

Geschreven voor ANBN vzw – Lichtpunt: https://drive.google.com/file/d/1gWgKyfQV-L8m2LEUT7n2AODYEZedLAxq/view

Gratis adviesgesprek bij Strak Plan

📲 Boek vandaag nog je gratis adviesgesprek via www.strak-plan.be

Volg ons op Instagram & Facebook

Dagelijkse inspiratie, tips en recepten | Instagram & Facebook.

Door Leen Seminck | Oprichter en CEO Strak Plan & Penstripe