Mijn leven met een eetstoornis

Eetstoornissen hebben zo’n grote impact op het leven van de persoon zelf, maar ook op hun familie en vrienden. 

Wil je meer weten over eetstoornissen? Ken je iemand met anorexia in jouw omgeving? Laat het boek dat in februari 2024 gepubliceerd wordt jou dan helpen om inzicht te krijgen in de problematiek.
Ben jij een anorexiapatiënt of kamp je met een andere eetstoornis?
Dan hoop ik dat ik jou met dat boek zal inspireren om hulp te gaan zoeken.

Fragment uit boek ‘Eet gewoon’.

Hoe het begon | 2010

Het moet ergens in 2010 – op zeventienjarige leeftijd – geweest zijn dat ik de sleutel gaf aan mijn eetstoornis om binnen te komen.

De jaren voordien waren er wel kleine klopjes op de deur geweest, maar nooit gedacht dat ik deze bezoeker ooit ging binnenlaten.
Ik zie mijn moe’ke nog staan in de hoek van onze 80’s keuken in het mooie Haaltert.
Het groene weegschaaltje nooit ver weg.
Het boekje waarin stond hoeveel punten die appel ‘waard’ was ernaast. 

Ergens kan ik mezelf wel verwijten dat ik op dat moment nog niet ouder was en al afgestudeerd was als diëtiste.
Waarom? Ik had haar graag duidelijk gemaakt dat dat weegschaaltje, en alle andere attributen die wel eens tevoorschijn kwamen in de keuken, haar niet gelukkig gingen maken. Integendeel.

Mijn moe’ke kan ik het helaas niet meer zeggen, zij stierf in 2003 aan een depressie. Maar jou – lieve lezer – wel. En ik zeg tegen jou: stop met diëten en toon je kinderen, vrienden, de wereld het gezonde voorbeeld. 

Moby (Dick) | 2013

Dagboek november 2013 

Hey Moby (DIcK),

Het is vandaag zondagavond 20u00 en ik zit op m’n kot in Gent. Ik begin sinds vandaag met jou elke avond te schrijven want ik kan mezelf niet helemaal onder controle houden als het op eten aankomt.
Dit weekend had ik verschrikkelijke vreetbuien, waarvan sommige gevolgd door braken. 

Al twee maand eet ik volgens het boek de Voedselzandloper, maar ook tijdens deze periode heb ik vreetbuien gehad. Mijn gewicht was gezakt van 53 naar 50 kg en dit gaf mij een goed gevoel.

Sinds een maand maak ik eetschema’s waarbij ik soms slechts 700-800 kcal eet per dag.
Naar de fitness gaan werd soms lastig, maar toch ging ik. Maar zoals ik dus al zei, vanaf vandaag schrijf ik je elke avond. Weekenden zoals deze wil ik niet meer meemaken.

Ik sta vanaf morgen telkens 30 minuten vroeger op om te beginnen met een work-out en ik zal mij ook strikt aan mijn eetschema’s houden.
Waarschijnlijk zal ik last hebben van een hongergevoel en wanneer ik echt zware honger heb, zal ik genieten van een soja yoghurt met lijnzaad en havermoutvlokken. 

Op feestjes zal ik genieten van een glaasje alcohol, maar van de snacks zal ik afblijven en karakter tonen. 

Voila, nu weet je dat ik hier elke avond zal zijn.
P.s: bij zin in suiker, zal ik een glas water met citroensap of een warm thee’tje drinken.

Alle problemen begonnen onder andere met crashdiëten, strikte eetschema’s en
een heel slechte kijk op m’n lichaam.

Dit is dan ook hét uitgangspunt bij de online diëtistenpraktijk Strak Plan die ik oprichtte in 2018.
Strikte eetschema’s en je lichaam leren haten? Alles wat we 10 jaar later (2013 – 2023) net niet doen bij Strak Plan. 

Hoe minder, hoe beter 

Eetschema’s van 500-700 kcal per dag.
Wat dit exact inhoudt schrijf ik hier niet neer, maar laten we zeggen dat het ‘s middags niet veel meer dan een portie groenten was en de ontbijten en avondmaaltijden niet veel royaler waren.

Hoe meer, hoe beter

Bij het sporten was meer, harder, dieper een overwinning.
Iedere jumping jack extra was goed. Was beter.
Zelfs wanneer mijn lichaam zei dat het wel goed geweest was. Naar mijn lichaam luisteren was heel moeilijk.
Zelfs wanneer ik het maar al te goed wist dat ik beter eens een rustdag nam, of nog beter: eens at wat mijn lichaam nodig had. 

Hier begint de tweestrijd dan ook meer en meer toe te nemen.
Hoe meer ik ging sporten, hoe beter ik me voelde, maar ook: hoe slechter mijn lichaam eraan toe was. Mijn compensatiegedrag speelde zich dan ook vooral op vlak van beweging/sport af.

Je weet dat het niet goed is, maar toch doe je het omdat je schrik hebt voor het (schuld)gevoel achteraf.

Dagboek 1 december 2013

Ik ben de controle kwijt. Ik at veel te veel en na het middagmaal was ik dan ook echt slecht. Ik heb overgegeven, maar hopelijk is dit een lesje geweest.

___  IK HAAT MEZELF!
Kutweekends___ 

Dagboek 23 december 2013

Ik heb besloten de laatste week van het jaar dit boekje even weg te leggen.
Hopelijk is er tegen volgende week geen 10 kilogram bij.

De angst om heel snel in gewicht bij te komen
is een achterliggende gedachte bij veel personen met een eetstoornis.
Het maakt dan ook de weg naar herstel extra moeilijk. 

Beeld je in dat je op een dag wakker wordt met
de gedachte ‘als ik vandaag iets eet dat niet 100% ‘gezond’ is,
sta ik morgen op en ben ik 1 kilogram in gewicht aangekomen.
Een kilo waarvan jouw hoofd denkt: die krijg je er nooit meer af.

Nieuwjaarsnacht 2013 – 2014

Op nieuwjaarsnacht dacht ik mijn eetstoornis even snel uit te zetten. Alcohol.
Verdovende middelen zoals alcohol, maar ook medicijnengebruik of drugs, zijn zaken die weleens samen aan bod komen met een eetstoornis.

Het zijn verdovende middelen en voor personen met een eetstoornis wil dit zeggen: het verdoven van de eetstoornis en het meer op de voorgrond treden van de échte persoon. Alhoewel.

Ik blijf even bij het voorbeeld van alcohol en welke impact dit op mij had.
Voor mijn eerste glas wijn of vermout had ik altijd meerdere schouderklopjes nodig van Leen.
De eetstoornis in mij was namelijk enkel bezig met het berekenen van het aantal calorieën hierin om vervolgens de overweging te maken of ik hard genoeg ging kunnen dansen om die calorieën er ook terug af te krijgen. 

Alcohol zorgde er ook voor dat de strenge Leen even chiller werd.
De roes van de alcohol voelde dan ook op die momenten als een opluchting, een bevrijding van de strenge Leen.
Natuurlijk een groot vertekend beeld.
De kater de dag nadien speelde zich niet enkel af op fysiek vlak, maar ook – en misschien zelfs nog meer – op mentaal vlak. Sporten zou en moest de dag nadien dan ook sowieso gebeuren.

Beeld je even een fragiel meisje in op een sportmatje. Fanatiek sit- ups aan het doen. Met een katerhoofd. Vol negatieve emoties. Maar stoppen kan ook niet want dan wordt alles nog erger.

Die nieuwjaarsnacht om 04u00 ‘s nachts frietjes eten was dan ook de beste en tegelijkertijd de slechtste beslissing ooit. 

» In februari 2024 wordt het boek ‘Eet Gewoon’ gepubliceerd.
Auteur: Leen Seminck van Strak Plan via uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts.

»» Laat jouw mailadres achter en blijf op de hoogte van de publicatie om zo met een pre-order prijs het boek te bestellen.

💻 Volg ons ook op social media!
Instagram & Facebook

Door Leen Seminck | Oprichter en CEO Strak Plan & Penstripe_